Την οργάνωση πανελλαδικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα την Τρίτη 14 Φλεβάρη αποφάσισε η σύσκεψη της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στη Νίκαια Λάρισας.
Η σύσκεψη κάλεσε όλους τους μικρομεσαίους αγρότες της χώρας, τους εργαζόμενους και το λαό της πρωτεύουσας να συμμετάσχουν μαζικά για να συμπαρασταθούν στην αγωνιζόμενη αγροτιά.
Στη σύσκεψη συμμετείχαν 11 Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων, δεκάδες Αγροτικοί Σύλλογοι και Επιτροπές Αγώνα από 45 νομούς καθώς επίσης και εκπρόσωποι από 35 μπλόκα.
Μίλησαν ο Βαγγέλης Μπούτας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Καρδίτσας και μέλος της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και πολλοί εκπρόσωποι Ομοσπονδιών, Αγροτικών Συλλόγων και μπλόκων.
Στη σύσκεψη πάρθηκαν επίσης αποφάσεις για μέτρα για την παραπέρα ενίσχυση των μπλόκων και για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με πιο προχωρημένες μορφές πάλης.
Επίσης η σύσκεψη αποφάσισε να καλέσει τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να δυναμώσουν περισσότερο την ενεργό εργατική στήριξη στα δίκαια αιτήματα και στον αγώνα επιβίωσης των μικρομεσαίων αγροτών.
Τέλος, σύμφωνα με τις αποφάσεις, θα ζητηθεί συνάντηση με την κυβέρνηση για την ερχόμενη Παρασκευή 10 Φλεβάρη, όπου θα τεθεί το πλαίσιο των αιτημάτων - διεκδικήσεων των αγωνιζόμενων μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων, απαιτώντας την ικανοποίησή τους.
Νωρίς το πρωί της Τρίτης 7 Φεβρουαρίου 2017 έφυγε από την ζωή ο μουσικός Λουκιανός Κηλαηδόνης. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο, όπου έδινε μάχη για την ζωή του.
Η οικογένεια του τραγουδοποιού ευχαριστεί «όλους εσάς που τον αγαπήσατε και ξέρουμε ότι θα τον αγαπάτε για πάντα».
Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι η κηδεία θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο και ότι «όσοι θέλετε μπορείτε να καταθέσετε χρήματα στον λογαριασμό GR8501101130000011395450502 της Εθνικής Τράπεζας βοηθώντας μία αγαπημένη μας οικογένεια που το έχει ανάγκη».
«Ευχαριστούμε πολύ όλους τους γιατρούς, τις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές που τον φρόντισαν σε όλες του τις νοσηλείες», αναφέρουν επίσης οι συγγενείς του.
Αναδημοσίευση Το Πάρτυ του Λουκιανού στη Βουλιαγμένη το 1983… από το Γιώργος Μουργήςστις στο nostimonimar.gr:
Το Πάρτυ του Λουκιανού στη Βουλιαγμένη το 1983 Δευτέρα σαν σήμερα τριάντα τρία χρονιά πίσω, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης στη πλαζ του ΕΟΤ της Βουλιαγμένης πραγματοποιεί ότι σχεδίαζε σχεδόν ένα χρόνο. Μια παραθαλάσσια συναυλία κάτω από την πανσέληνο εκείνης της Αθηναϊκής νύχτας.
Για την ακρίβεια ένα συναυλιακό beach party με πλωτή μουσική εξέδρα στη θάλασσα, με βεγγαλικά, καπνογόνα ζωντανά τραγούδια και το αδιαχώρητο του κόσμου να πλημμυρίζει την αμμουδιά της ακτής μέχρι και τα νερά.
Η πιανίστα Νέλη Σεμιτέκολου την ώρα που η μέρα κλείνει στο ηλιοβασίλεμα και το γεμάτο φεγγάρι της πανσελήνου έσκαγε στον ουρανό με το φως του, ανοίγει το πάρτι με ragtime μουσική βάζοντας το κόσμο που ήδη το διασκέδαζε ενθουσιασμένος από το σκηνικό, στο κλίμα για το τι θα επακολουθούσε.
Η νύχτα που έπεφτε και το όνειρο του Κηλαηδόνη στο μουσικό θαλασσινό ταξίδι, φάνηκε από την πρώτη στιγμή ότι έχε όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε μια αξέχαστη βραδιά για όσους βρίσκονταν στην ακτή της Βουλιαγμένης.
«Δεν μάθαμε ποτέ πόσοι ακριβώς ήταν οι παραβρισκόμενοι», λέει ο Κηλαϊδόνης. Οι υπολογισμοί μιλάνε 100.000 άτομα, ενώ πολλοί δεν κατόρθωσαν να φτάσουν, κολλημένοι στο μποτιλιάρισμα που κάποια στιγμή έφτασε μέχρι την Αμαλίας, από τη Βουλιαγμένη.
Τα 25.000 εισιτήρια, με αξία 300 δραχμές το καθένα, είχαν γίνει ανάρπαστα. Στις 7 το βράδυ άνοιξαν οι είσοδοι της πλαζ ενώ οι Αθηναίοι άρχιζαν να κατακλύζουν την αμμουδιά. Από νωρίς είχαν κάνει την εμφάνισή τους και οι πρώτοι «τσαμπατζήδες», που έφτασαν κολυμπώντας. Μέχρι να αρχίσει η συναυλία, ο κόσμος που ήδη κολυμπούσε ή κάθονταν μέσα στο νερό ακόμα και με τα ρούχα, έκρυβε για πολλά μέτρα την θάλασσα.
Με κοινή συμφωνία αστυνομίας και διοργανωτών καμιά είσοδος δεν έκλεισε επιτρέποντας σε όλους να μπουν στη πλαζ.
Το «Δεύτερο Πρόγραμμα» είχε αναλάβει την αναμετάδοση της συναυλίας και ο Γιάννης Πετρίδης, την παρουσίαζε από το στούντιο, «γεμίζοντας» τα διαλείμματα με τραγούδια από τις δεκαετίας του ’50, ’60, ’70.
Η μουσική του Πετρίδη έπαιζε και από τα ηχεία, ενισχύοντας την αίσθηση του κόσμου πως βρίσκονταν σε πάρτυ.
«Η ιδέα για το Πάρτυ της Βουλιαγμένης ανήκει σε ένα χώρο καθαρά ποιητικό, δηλαδή ούτε εγώ ξέρω καλά – καλά πώς συνέλαβα αυτή την ιδέα», λέει ο Λουκιανός και κάπως έτσι αρχίζει η μαγεία.
«Από τον Γενάρη που έκλεισα την πλαζ κοντά σε κάθε πανσέληνο έμπαινα από τα κάγκελα, καθόμουν, έβλεπα και σκεφτόμουν τι θέλω να κάνω».
Γιατί όμως επιλέγει την πλαζ του ΕΟΤ στη Βουλιαγμένη; Για τον Κηλαηδόνη κάθε άλλο παρά τυχαία είναι αυτή η επιλογή με το συμβολισμό που κουβαλάει μέσα του: «Γιατί είναι ένα μέρος που περάσαμε τα παιδικά μας χρόνια, ήταν η πιο μακρινή παραλία που μπορούσαμε να πάμε τότε, συνήθως πηγαίναμε Άλιμο, Έδεμ, Ζέφυρο, η Βουλιαγμένη ήταν το τέρμα. Η πλαζ έχει και μία ομοιότητα με το κοίλο του ρωμαϊκού θεάτρου. Ο κόσμος θα ήταν σε ένα ημικύκλιο. Λογικά η ορχήστρα, το κέντρο δηλαδή του κύκλου, θα ήταν μέσα στη θάλασσα».
Έτσι γεννήθηκε η ιδέα για την πλωτή εξέδρα, στο Κερατσίνι την βρήκε και με τέσσερις άγκυρες κρατιόταν σταθερή πάνω στο νερό.
Σαββόπουλος, Κηλαηδόνης, Νταλάρας, Βαγγέλης Γερμανός, Αφροδίτη Μάνου, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Μαντώ καταφθάνοντας διαδοχικά στην πλατφόρμα με κρις κραφτ από τον ΟΛΠ και τραγουδώντας για ένα κοινό που δε δίστασε να βουτήξει στο νερό, για να κολυμπήσει και να φθάσει στα πόδια των μουσικών, γλεντώντας το καλοκαίρι, το τραγούδι και τη χαρά της ζωής με τον πιο αυθόρμητο τρόπο.
Στα όργανα οι Three and the Koukos Band, η Νέλη Σεμιτέκολο, η Μαντολινάτα του Φώτη Αλέπορου και η Big Band του Λουκιανού.
Αυθόρμητη εκτόνωση, χαρά, γλέντι, μουσικές με τον ενθουσιασμό του κόσμου να συνεπαίρνει τραγουδιστές και μουσικούς μαζί με την εντύπωση πως κάτι καινούργιο συνέβαινε, απλά στα ξαφνικά και χωρίς κανείς να το περιμένει.
Στη Βουλιαγμένη εκείνο το βράδυ καταναλώθηκαν όλες οι μπύρες και το οινόπνευμα όλης της Αττικής, χωρίς το παραμικρό παρατράγουδο, ενώ ζευγάρια γνωρίστηκαν χορεύοντας, νέες παρέες, νέες φιλίες δημιουργήθηκαν καθώς όλα κύλησαν ομαλά. Η βραδιά έκλεισε με ένα μεγάλο μέρος του κόσμου να παραμένει στη παραλία μέχρι το πρωί.
Η ιδέα του Λουκιανού τελικά έπιασε σπάζοντας το στερεότυπο εκείνης της εποχής που ήθελε τις συναυλίες στα γήπεδα.
Μπορεί να μην επαναλήφθηκε σαν τέτοιο από τον ίδιο ή άλλον τραγουδοποιό, μένει ανεξίτηλα χαραγμένο σε όσους το έζησαν αυθεντικά αγνό και αληθινό, προπομπός των πρώτων μεγάλων μουσικών event που θα γνωρίσουμε χρόνια αργότερα.
Ο ίδιος ο Κηλαηδόνης λέει χαρακτηριστικά: «Ήταν μία ευτυχισμένη στιγμή, ήταν ο κόσμος σε ένα άλλο μήκος κύματος, είχε μία άλλη ξενοιασιά, μια άλλη ανάγκη. Αυτό που προσέφερε, πέρα από όλα τα άλλα, είναι ότι ήταν μία πρώτη πρόταση για να σταματήσουν οι συναυλίες να γίνονται στα γήπεδα, που ήταν ένας πολύ σκληρός χώρος για μουσική, για να ψάξουμε άλλους χώρους, έχω την εντύπωση πως η Βουλιαγμένη οδήγησε στο να γίνονται πια συναυλίες στα ποτάμια, στα κάστρα, στους λόφους».
Ίσως αυτό που συνέβη στη Βουλιαγμένη τότε, δεν μπορεί να επαναληφθεί στις μέρες μας, μιας και τα δικά μας Πάρτι έγιναν στακάτα, ποζαριστά , χωρίς τη μαγεία, την ανεμελιά, τον αυθορμητισμό και την αίσθηση ελευθερίας που είχε το Πάρτι της Βουλιαγμένης. Άλλαξε η εποχή, αλλάξαμε εμείς, άλλαξαν οι μουσικές μας επικοινωνίες. Άλλαξε και ο Λουκιανός που το επανέλαβε στον άνυδρο κήπο του Μεγάρου Μουσικής ένα βράδυ πριν από καιρό, κάτω από τη σκιά του αυθεντικού πρωτοτύπου χωρίς τη αλμύρα του που έχουμε ακόμα στη γεύση και στο σόμα μας από τη θάλασσα εκείνης της νύχτας.
* Τα λόγια του Λουκιανού Κηλαηδόνη είναι μέρος απομαγνητοφώνησης από την εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου «ΣΑΝ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ» το 2002. Εκπομπή – αφιέρωμα από το αρχείο της ΕΡΤ στο πάρτυ που διοργάνωσε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης στη Βουλιαγμένη, τον Ιούλιο του 1983.
Η συνέντευξη που παραχώρησε ο βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος και αντιπρόεδρος της βουλής, Γιώργος Λαμπρούλης στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen 106.7 και τον Δημήτρη Παναγούλη (AUDIO)
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΛΑ.Ε. ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ (1 μ.μ.) ΣΤΗΝ ΕΣΗΕΑ
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΑ.Ε. ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
Κεντρικά στελέχη της Λαϊκής Ενότητας και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, Γραμματέας του Π.Σ. της ΛΑ.Ε., θα παραθέσουν συνέντευξη Τύπου στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1ος όροφος) στη μια το μεσημέρι (1 μ.μ.), την Τρίτη 7 Φεβρουαρίου, με θέμα: «Η πρόταση της Λαϊκής Ενότητας για τη μετάβαση από το Ευρώ στο Εθνικό Νόμισμα».
ΟΛΟΙ αυτή την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου του 2017 και ώρα 9πμ., έξω από την αίθουσα 1 κτήριο προκάτ του Η’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, στα δικαστήρια της Ευελπίδων
Για άλλο ένα χρόνο, έπειτα από 3 αναβολές, η ΕΤΕΡκαλεί την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2017 στα δικαστήρια της Ευελπίδων να υπερασπιστούμε τον διωκόμενο πρώην Πρόεδρό μαςΔημήτρη Καμαρινόπουλο.
Διώκεται από την ιδιοκτησία της εταιρείας Flash ΑΕ και τον Π. Κυριακίδηγια «δυσφήμηση ανώνυμης εταιρείας κατ’ εξακολούθηση» για τις ανακοινώσεις της Ενώσεώς μας την 11η και την 14η Ιουλίου 2011 σχετικά με τις κινητοποιήσεις της Ενώσεώς μας στον ραδιοσταθμό Flash 96, για παράβαση των άρθρων 1, 14, 26 παρ. 1α, 27 παρ.1, 98, 364 παρ. 3-1 του ΠΚ.
Την ώρα που εργοδότες απαλλάσσονται βάσει Νόμου (4411/16) από ποινικές διώξεις για μη πληρωμή δεδουλευμένων σε εργαζόμενους (πρόσφατο παράδειγμα στην Θεσσαλονίκη) οι συνδικαλιστές σέρνονται στα δικαστήρια.
Φυγοδικία, ελικόπτερα, μεταμφιέσεις, σενάρια δραπέτευσης από την Χώρα, είναι λίγα από τα γλαφυρά που κυκλοφορούν στον Ελληνικό τύπο για τα έργα και τις ημέρες του ιδιοκτήτη της Flash ΑΕ, του Π. Κυριακίδη. Τούτοι λοιπόν σήμερα μετατρέπονται σε τιμητές και καλούν-σέρνουν συνδικαλιστές στα δικαστήρια. «Εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι» λέει ο Λαός μας.
Καλούμεθα να αποδείξουμε τα αυτονόητα. Καλούμεθα να αποδείξουμε το ήδη αποδεδειγμένο: ότι η ιδιοκτησία της εταιρείας Flash ΑΕ και του Π. Κυριακίδη, άφησε στο δρόμο ανέργους, απλήρωτους και χωρίς αποζημιώσεις δεκάδες εργαζόμενους, αποστέωσε και στην ουσία εξαφάνισε τον παλαιότερο ιδιωτικό ραδιοσταθμό της Αθήνας, σώρευσε τεράστια χρέη στα ασφαλιστικά Ταμεία, ενώ ταυτόχρονα το πάρτυ και το γλέντι με τα κλεμμένα συνεχίζεται στην υγεία των κορόιδων που δεν είναι άλλοι από τους εργαζόμενους και τον Ελληνικό Λαό που πληρώνει για τα κλεμμένα. Μόνο στον διωκόμενο πρώην Πρόεδρό μας Δημήτρη Καμαρινόπουλο η εταιρεία Flash ΑΕ χρωστά ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΩΣ πλέον ποσό άνω των 120.000 ευρώ!!! από ΑΠΛΗΡΩΤΑ δεδουλευμένα και αποζημίωση.
Το ταξικό μας καθήκον, που είναι η υπεράσπιση των δικαίων των εργαζομένων, υπηρετείται όλα τα χρόνια της ύπαρξης της Ενώσεώς μας από όλα τα μέλη και τα στελέχη μας. Έτσι λοιπόν και τώρα το Διοικητικό Συμβούλιο δηλώνει την αμέριστη και ολόπλευρη συμπαράστασή του στον διωκόμενο πρώην Πρόεδρό μας και νυν Επίτιμο Μέλος της Ένωσής μας Δημήτρη Καμαρινόπουλο.
Καλούμε κάθε συλλογικότητα, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους επισφαλώς εργαζόμενους, τις Διοικήσεις των Σωματείων, Ενώσεων, Ομοσπονδιών και την Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος να υπερασπιστούμε όλοι μαζί, η εργατική τάξη, το δικαίωμά μας στον ταξικό συνδικαλισμό και στην αντίδραση απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Κανένας εργαζόμενος ή άνεργος δεν είναι μόνος του απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Συνεχής, οργανωμένος αγώνας μέχρι να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.
ΟΛΟΙ αυτή την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου του 2017 και ώρα 9πμ., έξω από την αίθουσα 1 κτήριο προκάτ του Η’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, στα δικαστήρια της Ευελπίδων
Οι ακόλουθες γραμμές θα είναι σαν να μιμούμαι τον Στάινμπεκ και ίσως και λίγο τον Κάφκα:”Η κυρία Θ. Είναι κοντά στα εβδομήντα της χρόνια, ζούσε με τα πέντε παιδιά της σε ένα αυθαίρετο σπιτάκι, στις παρυφές της πόλης, όπου κατά κανόνα η πρώτη κατοικία εκεί είναι ένα καλύβι χτισμένο όπως όπως και με προσθήκες που γίνονται σιγά σιγά. Η μια κόρη ήταν ανάπηρη και έπαιρνε ένα επίδομα της τάξης των 320 ευρώ. Τα υπόλοιπα τέσσερα παιδιά, που ήταν άνεργα, έπρεπε να ζήσουν με τη σύνταξη της χηρείας της μάνας τους. Που ανερχόταν σε 800 ευρώ. Δηλαδή το κάθε άτομο τον μήνα, με μια δίκαιη μοιρασιά, έπρεπε να ζήσει με 133 ευρώ τον μήνα. Και έτσι μπορούσαν να τρώνε, με περίσκεψη βέβαια, ψωμί, φέτα και ελιές. Μέχρι εδώ όλα καλά. Αλλά χρώσταγε περίπου 2.000 ευρώ, προκαλώντας μεγάλη ζημιά στο Δημόσιο με τη φοροδιαφυγή της. Και εδώ το κράτος προστατεύτηκε. Κατάσχεσε τον ακατάσχετο λογαριασμό της και ίσως το επόμενο βήμα να είναι η κατάσχεση του αυθαίρετου, που σημαίνει αυτομάτως και τη νομιμοποίηση του. Αλλά για άλλον ιδιοκτήτη. Το κράτος δεν μπορεί να πουλάει αυθαίρετα”. Αυτό σημαίνει κράτος ευνομίας.
Οι παραπάνω γραμμές δεν είναι μίμηση κανενός συγγραφέα. Είναι μια σύνοψη της ανταπόκρισης από τη Θεσσαλονίκη του συναδέλφου μας Νίκου Φωτόπουλου, που δημοσιεύτηκε σε ένα σχεδόν ολοσέλιδο στις 19.1.17 και αφορά την κ. Θεοπίστη στις Συκιές. Πόσες περιπτώσεις αντίστοιχες έχουμε; Άγνωστο. Η Στατιστική Υπηρεσία, από ό,τι γνωρίζω, δεν μας έχει δώσει κανένα στοιχείο. Ούτε έχω υπόψη μου κάποια πανεπιστημιακή έρευνα. Ό,τι ξέρουμε είναι από δημοσιογραφικές έρευνες ή από το περιβάλλον μας. Τώρα τα χρέη των πτωχών προς το Δημόσιο ή τις τρέπεζες τα διαχειρίζονται απρόσωπες εισπρακτικές εταιρείες και ο μόνος εγκέφαλος που διαθέτουν είναι αυτός του κομπιούτερ. Άνθρωπος δεν υπάρχει. Γι’ αυτό και δεν του απευθύνονται ποτέ. Υπάρχουν μόνο αριθμοί και λογιστικές πράξεις. Αν αυτό σημαίνει καταστροφή μιας οικογένειας, δεν σημαίνει τίποτα για τον υπολογιστή. Αυτός τη δουλειά του έκανε όπως τον είχαν προγραμματίσει. Άσχετα αν δημιουργούνται ανθρώπινες τραγωδίες.
Μια κυβέρνηση με στοιχειώδη σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα θα έπρεπε να είχε μια άλλη προσέγγιση. Να εξετάζει την κάθε περίπτωση ξεχωριστά, να δει ποιες είναι οι οικονομικές δυνατότητες του κάθε οφειλέτη και να ρυθμιστεί το χρέος με δόσεις που ο ίδιος μπορεί να πληρώσει ή να το παγώσει μέχρι να έρθουν οι μέρες της ανάπτυξης που όλοι μας υπόσχονται. Γιατί η σημερινή πολιτική είναι χειρότερη από εκείνη την εποχή που οι άνθρωπο γίνονταν σκλάβοι από τα χρέη τους. Ο ιδιοκτήτης του σκλάβου πρόσεχε την περιουσία του. Τον τάιζε, τον πότιζε, τον κοίμιζε. Στην αρχαία Αθήνα είχε ίδιο μισθό με τον ελεύθερο πολίτη. Τώρα ο φτωχός χρεωμένος έχει προοπτική τον δρόμο και την πείνα.
Αλλάς ας πάμε και σε μια άλλη κατηγορία ανθρώπων. Αυτών που έκαναν μια δουλειά που δεν τους ενδιέφερε. Έπνιξα τα ταλέντα τους και τις επιθυμίες τους θυσιάζοντας την απόλαυση της ζωής έναντι ενός καλού μισθού με άριστες προοπτικές. Υπολόγισαν πως σε κάποια χρόνια θα έχουν αρκετά λεφτά για να κάνουν αυτό που θέλουν και να ξαναβρούν τον χαμένο εαυτό τους. Παράλληλα βέβαια, οικογένεια και παιδιά. Δεν χρειαζόταν ένα καλό σπίτι;Χρειαζόταν. Τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν το εξοχικό τους; Πρέπει. Δύο αυτοκίνητα δεν είναι απαραίτητα; Είναι. Γιατί όχι και ένα μικρό σκαφάκι, έτσι για βόλτες στην παραλία;Αλλά κάποια ταξιδάκια στο εξωτερικό δεν είναι απαραίτητα; Και τελικά μετέθεσαν το όνειρα τους και τις επιθυμίες τους για μετά τη σύνταξη. Σήμερα στα εξήντα πέντε του ο άνθρωπος είναι ακόμα νέος. Και με την κρίση αντιλαμβάνονται πως τίποτα δεν ήταν δικό τους. Τα πάντα τα χρωστούσαν στις τράπεζες και με την ανάπηρη σύνταξή τους αδυνατούσαν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους. Και μετά έπονται οι κατασχέσεις. Και όσο και αν έμειναν και υπεράσπισαν το σύστημα, δεν υπήρξε έλεος γι’ αυτούς. Να μην πούμε τίποτα για τους μαγαζάτορες και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Και ούτε βέβαια για τους αγρότες και τις πάλαι ποτέ επιδοτήσεις τους, που πίστεψαν πως ήταν η καλύτερη καλλιέργεια και η πιο αποδοτική.
Μια συνηθισμένη έκφραση του Νεοέλληνα είναι ”έπεσα από τα σύννεφα”. Μήπως όμως αυτό εκφράζει έναν βαθύτερο ψυχισμό που δείχνει πως ανακαλύπτει την πραγματικότητα; Μόνο όταν γειώνεται βίαια ύστερα από κάποιο σοκ. Αλλά δεν βγάζει τα κατάλληλα συμπεράσματα. Και προτιμάει να απογειωθεί ξανά και να επιστρέψει στην πρώτη του κατοικία, στα σύννεφα, όπου προς το παρόν οι κατασχέσεις δεν έχουν φτάσει. Αλλά είναι λίγοι. Και αυτοί που τους ακούν είναι ακόμα λιγότεροι. Αυτοί που κάτι έχουν καταλάβει από την εμπειρία τους και ψάχνονται ειλικρινά και με αγωνία από αυτούς τους λίγους έχουν να μάθουν.
Η αξιωματική αντιπολίτευση καθημερινά αποδεικνύει ότι δεν διδάχτηκε από τα λάθη του «μαύρου» παρελθόντος της, συνεχίζοντας τις ίδιες τακτικές των Μουρούτηδων, Λαζαρίδηδων, Καψήδων κλπ.
Στην ημερησία διάταξη, sites και έντυπα που διατυμπανίζουν ότι την εκπροσωπούν και εκφράζουν την πολιτική της, ψευδόμενα συκοφαντούν λιβελογραφώντας εναντίον της ΕΡΤ και των εργαζομένων της.
Είναι καθοδηγούμενα ; ή καθοδηγούν ;
Πώς εξηγείται ότι μετά από τα δημοσιεύματά τους, πρωτοκλασάτα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας παίρνουν τη σκυτάλη και κατόπιν ακολουθεί και το κόμμα ;
Η πυραμίδα ένθεν και ένθεν λειτουργεί απρόσκοπτα, αρκεί να ξεπεράσει τον Γκέμπελς και να γίνει η δουλειά τους.
Η αξιωματική αντιπολίτευση με ένα ανελέητο, καθημερινό, μαζικό εκφοβισμό και ρεβανσιστικές τάσεις για τους εργαζόμενους και τη λειτουργία της ΕΡΤ, με «προληπτικά» προκλητικά κηρύγματα αποδεικνύει ότι ο εσμός της κυβέρνησης Σαμαρά ζει και βασιλεύει, όσα «comme il faut» κι αν χρησιμοποιεί.
Τα ζητήματα ενημέρωσης και δημοκρατίας δεν είναι ζητήματα προσωπικών και κομματικών επιλογών και πάει πολύ να μας κουνούν το δάκτυλο αυτοί που «μαύρισαν» τη δημοκρατία και επιπλέον ας μην ξεχνούν (έγιναν με επιβολή) συνεντεύξεις τύπου Σαμαρά στη ΝΕΡΙΤ που το μόνο που δεν έκανε … ήταν να κρατάει την κάμερα!!
Αναφέρονται με απύθμενο θράσος για την ΕΡΤ και υποστηρίζουν ότι ανήκει σ’ όλους, αυτοί που τη θεώρησαν φέουδο και λάφυρο και θέλησαν να τη διαμελίσουν προς όφελος φίλων και γνωστών.
Γνωρίζουμε ότι το «comme il faut» και την υποταγή σας τα έχετε μόνο για τους δανειστές που είστε συνδαιτυμόνες.
Γνωρίστε κι εσείς ότι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ απέδειξαν ότι δεν φοβούνται και αγωνίζονται για τα ιδανικά, τη δημοκρατία και την ελευθεροφωνία και δεν δέχονται τετελεσμένα και απειλές από την εκάστοτε «εξουσία».
Δεν γινόμαστε κολυμβήθρα του Σιλωάμ κανενός, ούτε δίνουμε συγχωροχάρτι στα λάθη που γίνονται ακόμα και σήμερα, όμως προειδοποιούμε όλους, ότι δεν δεχόμαστε να επανέλθουν λογικές και πρακτικές του «μαύρου» παρελθόντος που θέλουν την ΕΡΤ ορντινάντσα τους στις πολιτικές επιδιώξεις τους, που θέλουν την ΕΡΤ δεσμευμένη στην πολιτική εξουσία και στα παράκεντρά της, που θέλουν την ΕΡΤ θύμα για πάσα νόσο ….
Αν αυτοί δεν θέλουν μια δημόσια ραδιοτηλεόραση που να αξίζει στην κοινωνία, οι εργαζόμενοι και θέλουν και μπορούν.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ-ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: 210 8224134. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Το Θέατρο «Μορφές Έκφρασης» διοργανώνουν μια βραδιά αφιερωμένη στον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και στο έργο του «Το όνειρο ενός γελοίου» και προσκαλούν το κοινό με ελεύθερη είσοδο.
Με επίτιμο καλεσμένο και κεντρικό ομιλητή τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου και διακεκριμένο σκηνοθέτη Στάθη Λιβαθινό, η βραδιά θα αποτελέσει μια διαδρομή από τον λόγο στην θεατρική πράξη και από το κείμενο στην ερμηνεία.
Το πρόγραμμα της βραδιάς διαμορφώνεται ως εξής:
· Ομιλία του καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Στάθη Λιβαθινό με θέμα «Ντοστογιέφσκι και θέατρο»
· Θεατρική απόδοση του έργου «Το όνειρο ενός γελοίου» από τον Θωμά Κινδύνη σε σκηνοθεσία της Άννας Σεβαστής Τζίμα
· Παρουσίαση του βιβλίου «Το όνειρο ενός γελοίου» από τις εκδόσεις ΒΑΚΧΙΚΟΝ, σε μετάφραση της Άννας Σεβαστής Τζίμα και Θεατρική διασκευή του Θωμά Κινδύνη
· Ελεύθερη συζήτηση και κεράσματα
Η βραδιά είναι ανοιχτή με απαραίτητη προϋπόθεση την κράτηση θέσεων.
Αναβλήθηκε η δίκη της δημοσιογράφου Ευας Μαυρογένη και των αλληλέγγυων πολιτών. Η υπόθεση είχε τον αριθμό πινακίου 13 και αναβλήθηκε σήμερα για ακόμη μια φορά, για τις 16 Οκτωβρίου 2017 και αφορά την μήνυση του Γκίκα Μάναλη ( Διαχειριστή τότε της ΔΤ για το λουκέτο στην ΕΡΤ) κατά της Ευας Μαυρογένη και 6 ακόμα αλληλέγγυων πολιτών, γιατί η δημοσιογράφος έκανε την δουλειά της, δηλαδή ρεπορταζ για την Ελεύθερη ΕΡΤ και οι αλληλέγγυοι διαδήλωναν ειρηνικά ενάντια στην κυβέρνηση για το Μαύρο της ΕΡΤ. Η Εύα Μαυρογένη να θυμίσουμε κάλυπτε τότε δημοσιογραφικά για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση και οι λοιποί κατηγορούμενοι συμμετείχαν στην ειρηνική διαμαρτυρία που οργανώθηκε τον Αύγουστο του 2013 στον Υμηττό, για την μη εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ, η οποία διέτασσε την επαναφορά του ραδιοτηλεοπτικού σήματος της ΕΡΤ. Τότε μετά τα ΜΑΤ που στάλθηκαν για να διαλυθεί η ειρηνική διαδήλωση και να συλληφθούν οι δήθεν εγγληματίες που ήθελαν να διαφυλάξουν την περιουσία του ελληνικού λαού και της ΕΡΤ, τους έκανε και μήνυση ο Γκίκας Μάναλης για δήθεν δολιοφθορές γιατί όπως αναφέρει στη μηνυτήρια αναφορά του, έτσι τον ενημέρωσε ο τότε υπουργός Παντελής Καψής. Ο απαλαγμένος από κάθε ποινική και αστική ευθύνη για όλες τις παρανομίες του από την τότε κυβέρνηση, ζητά με ψέματα και ατεκμηρίωτες καταγγελίες να τιμωρηθούν αθώοι γιατί τόλμησαν να αναδείξουν την ανεπάρκεια του και την υποχρέωση του για την φύλαξη των εγκαταστάσεων από τον ίδιο που με ευθύνη του ήταν αφύλακτες. Να σημειωθεί οτι στα δικαστηρια της ευελπίδων σήμερα παρέστη και ο αμετανόητος μηνυτής, ειδικός διαχειριστής του λουκέτου της ΕΡΤ, Γκίκας Μάναλης.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ…, αλλά στον αγώνα για την αποτύπωση της είδησης και της απροκάλυπτης αλήθειας.
